Prezes Jarosław K. ponownie stanął przed sądem

Odwołania od wyroku na prezesa „Włókniarza” okazały się skuteczne, dlatego sprawa musi być rozpoznana od początku.

Dziś w Sądzie Rejonowym w Pabianicach ruszył od nowa proces Jarosława K., prezesa klubu sportowego „Włókniarz”. Oskarżony jest radnym powiatowym z ramienia PiS i zasiada w zarządzie lokalnych struktur partii.

Po doniesieniu starostwa prokurator oskarżył go o popełnienie w ciągu trzech lat 15 wyłudzeń na 80 tys. zł i usiłowanie wyłudzenia 15 tys. zł z kas Starostwa Powiatowego i Urzędu Miejskiego. Wśród zarzutów znalazło się też m.in. „usiłowanie doprowadzenia i doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez przedłożenie podrobionych dokumentów”.

W marcu 2016 roku pabianicki sąd wydał wyrok skazujący, zobowiązując K. do zwrócenia powiatowi kwoty 12.190 zł, zaś miastu 76.000 zł, a także wymierzył karę grzywny 10 tys. zł. Z wyroku były niezadowolone obie strony.

Oskarżony jest słaby

Sprawę prowadzi sędzia Jacek Olszowiec, oskarża szef pabianickiej prokuratury Tomasz Szczepanek. Z ramienia pokrzywdzonego powiatu pojawiła się mec. Patrycja Krzekotowska, ale zabrakło – mimo dostarczenia powiadomienia – przedstawiciela miasta mec. Andrzeja Jankowskiego. To jednak nie było przeszkodą do rozpoczęcia sprawy. Jarosław K. nie pozwolił na publikację pełnych danych osobowych i wizerunku.

Sąd przepytał oskarżonego o sytuację zawodową: – Pracuję jako kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jestem także radnym powiatowym. Nie prowadzę już działalności gospodarczej, a moje miesięczne dochody to około 4400 zł netto.

Po przeczytaniu aktu oskarżenia, K. odmówił wyjaśnień – powiedział, że te składane wcześniej są wyczerpujące. Sąd musiał je zatem przytoczyć. W tym momencie obrońca K. mec. Michał Woźniak poprosił, by oskarżony w trakcie nie musiał stać.

– Mam dziś poziom cukru ponad 400 i czuję się bardzo słabo – argumentował prezes „Włókniarza”. Sędzia Olszowiec pozwolił mu usiąść. Odczytywanie wyjaśnień zajęło blisko godzinę.

„Dokładałem, a nie zabierałem”

K. za gotówkę miał kupować sprzęt od przedstawiciela jednej z firm z terenu sąsiedniego powiatu. „Sylwestra” poznał na Głuchowie i jak twierdzi, nigdy nie miał do niego numeru telefonu, a mężczyzna zawsze sam podjeżdżał ze sprzętem (piłki, dresy, pachołki itp.). „Kupowałem za gotówkę, bo dostawałem korzystne upusty i gratisy” – sędzia czytał wyjaśnienia K.

Firma wystawiała faktury, np. na zakup nagród dla uczestników turnieju czy piłek na treningi. Prezes miał odbierać za nie pieniądze i wpłacać je do kasy klubu. Jak się później okazało, firma, z którą robił interesy, nie istniała. Zeznał jednak, że wszystkie rzeczy z faktur faktycznie były zakupione i rozdane – tyle, że wykładał na nie z własnej kieszeni.

K. tłumaczył, że kiedy objął prezesurę we „Włókniarzu”, klub miał ok. 300 tys. zł długów i nie miał płynności finansowej. W kasie wciąż świeciło pustkami, w dodatku pojawiła się egzekucja komornicza (przegrana sprawa w sądzie pracy). Wspierał więc klub – miał łożyć na sędziów, wodę, opiekę medyczną, rachunki.

– Przez te wszystkie lata dołożyłem do „Włókniarza” ok. 130 tys. zł plus drobniejsze sumy na bieżące wydatki, z których mogło się uskładać drugie tyle. Byłem właścicielem masarni i mogłem sobie na to pozwolić. Nigdy nie zabrałem klubowych pieniędzy, wręcz odwrotnie – twierdzi.

Czyje to konto?

Kiedy K. odbierał fakturę od firmy-lipy, nie było na niej numeru rachunku bankowego, ale jak powiedział, nigdy w to nie wnikał. Nie rozmawiał też z właścicielką – zawsze kontaktował się z „Sylwkiem”. Ostatecznie wskazano rachunek klubu, w starostwie zorientowali się, że coś jest nie tak. K. zeznał, że zrobił „Sylwkowi” awanturę – ten miał się odgrażać. „Bałem się” – mówił przed sądem prezes Włókniarza.

Zarzut posługiwania się fałszywymi fakturami to jedno, ale oprócz tego K. miał wskazywać swoje konto – zamiast klubowego – w różnych dokumentach, np. we wniosku o dotację na obóz sportowy. Zapewnił jednak, że wszystkie te pieniądze były wydane zgodnie z przeznaczeniem (sprzęt na obóz sportowy dowoził „Sylwek”, wyjazd organizował pośrednik).

– Zdaję sobie sprawę, że było to źle zorganizowane, że nie było to prawidłowe rozwiązanie, ale wyniknęło to z konieczności. Klub wciąż miał spore zadłużenie, wierzyciele naciskali – opowiadał.

„Inni o tym wiedzieli”

Prezes utrzymuje, że nie miał złych intencji: – Ktoś z zarządu klubu, nie pamiętam kto i kiedy, zaproponował, by pieniądze przelewano na mój rachunek, bo i tak w większości to ja dokonywałem bieżących opłat i zakupów. Nie było wtedy głosów sprzeciwu. Nie wiem, dlaczego świadkowie obecnie zaprzeczają.

Dodał również, że po wybuchu afery chciał zrezygnować, ale „to jego pasja”, a współpracownicy nadal obdarzali go zaufaniem – ponownie, praktycznie jednogłośnie wybierając na prezesa.

Kiedy zakończono czytanie wyjaśnień, mec. Woźniak podał sądowi zestawienie pożyczek, jakich K. miał udzielić „Włókniarzowi” (wraz z dokumentacją księgową). K. nie przyznaje się do winy.

***

Sąd Okręgowy w Łodzi wracając sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazał, by szczegółowo dopytać świadków (co uczyniono w marcu), sprawdzić wyciągi bankowe K. o większym zakresie czasowym i – w razie konieczności – powołać do ich analizy biegłego. Na przełomie lipca i sierpnia pabianicki sąd wyda w tej sprawie postanowienie. Kolejna rozprawa, z udziałem pięciorga świadków, po wakacjach.

Justyna Małycha