Czy ludzie potrafią kochać? Premiera "Kruka z Tower"

„Kruk z Tower” Andreia Ivanova w reżyserii Roberta Latuska to pierwsza w tym roku premiera na deskach Teatru Jaracza w Łodzi. Odbędzie 14 stycznia, o godz. 20.00, na Małej Scenie.

Andrei Ivanov to rosyjski i białoruski dramaturg, scenarzysta, reżyser. Urodził się w 1984 roku w Błagowieszczeńsku, w Rosji. Jego receptą na sukces jest poruszanie problemów, którymi żyje dzisiejsze społeczeństwo. Niezadowolenie z otaczającej rzeczywistości, przemocowe relacje, związki pozbawione partnerstwa, nieumiejętność okazywania uczuć. Ważni są archetypowi bohate
rowie, uniwersalne kody emocjonalne, obecne w dramacie od starożytności.

Z programu

Symbolem Tower są kruki. Popularna legenda głosi, że dopóki na wieżach Tower będą żyły kruki, tak długo będzie trwać imperium brytyjskie. Wiadomo, że kruki mieszkają w wieżach zamku co najmniej od czasów panowania Karola II w XVII w. Zadaniem jednego ze strażników Tower jest opieka nad krukami i ich dożywianie. Inna legenda mówi, że gdy wszystkie sześć kruków opuści kiedyś twierdzę, to Londyn zginie. Aby tak się nie stało, podcięto im skrzydła i są pilnie strzeżone.

“Ta miłość jest inna. Nie zgadzam się, że wszystko wynika tu z okrucieństwa i niezrozumienia. To osobny przypadek. W Kruku z Tower mamy do czynienia z sytuacją, w której niedojrzała
emocjonalnie matka wymaga od dziecka rzeczy niemożliwej: aby stało się nowym mężczyzną w rodzinie. Dziecko podświadomie czuje, że ona nie kocha go tak po prostu, bezwarunkowo. To nie jest normalne. Ubolewam nad tym, że ludzie nie umieją kochać. Gubią się w uczuciach, okazując je w opaczny sposób. Zarazem tak bardzo potrzebują miłości i akceptacji, że gotowi zadowolić się iluzjami. Myślę, że w szkołach powinnni nauczać psychologii, abyśmy mogli rozumieć i wyrażać to, co czujemy. Taki jest wniosek z tej historii. Smutne…
Andrei Ivanov (fragment wywiadu: Sekret tkwi w tym, że ludzie w większości są tacy sami), artmoskovia.ru 14.08.2018 r.

Przekład: Bożena Majorczyk
Reżyseria: Robert Latusek
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Zbłowska
Muzyka i realizacja dźwięku: Waldemar Osiecki
Reżyseria i realizacja światła: Olaf Makiewicz
Inspicjentka, suflerka: Anna Królikowska
Obsada:
Ewa Audykowska-Wiśniewska – Matka
Mateusz Czwartosz – Kostia